Święta Katarzyna

            Nie byłoby Stowarzyszenia gdyby nie św. Katarzyna, Szarytka, która ukochała Niepokalaną całym sercem.

Katarzyna urodziła się 2 maja 1806 r. w Burgundii (Francja), jako ósme z siedemnaściorga dzieci. W domu nazywano ją Zoe, bo została ochrzczona w dniu poświęconym tej świętej. W dziewiątym roku życia przeżyła śmierć matki. Wtedy powierzyła się całkowicie Maryi z prośbą, by była jej Matką. Przez dwa lata wraz z młodszą siostrą Toniną przebywała w rodzinie ciotki.
W domu panowała atmosfera głębokiego życia religijnego. Katarzyna wiele się modliła, przystępowała do sakramentów i we wszystkie piątki i soboty roku zachowywała post. Uważała, że jest powołana do życia zakonnego.
Gdy zamierzała wstąpić do zgromadzenia, ojciec zdecydowanie sprzeciwiał się temu. Wysłał ją jeszcze raz do Paryża do pomocy bratu prowadzącemu restaurację, z nadzieją, że zapomni o swoim powołaniu. Trwała jednak przy swoim postanowieniu i w styczniu 1830 r. rozpoczęła postulat. W kwietniu wysłano ją do Paryża i tam w domu generalnym przy ul. du Bac rozpoczęła seminarium (nowicjat).
W dniach 18 lipca, 27 listopada i 8 grudnia 1830 roku przeżyła objawienia Maryi Niepokalanej, która powierzała jej szczególne posłannictwa. Najważniejsze z nich, 27 listopada, dotyczyło wybicia i rozpowszechnienia medalika, którego wzór zobaczyła w widzeniu.
Katarzyna wyznała wszystko swojemu spowiednikowi. To on postarał się o wybicie w 1832 r. przedstawionego medalika, który bardzo życzliwie przyjęty przez wiernych, został nazwany Cudownym Medalikiem i taką nazwę nosi do dziś.
Powstało też nasze Stowarzyszenie Dzieci Maryi. W miarę upływu czasu sprawdzały się wydarzenia zapowiadane przez Maryję podczas objawień.
Po zakończeniu seminarium Katarzynę wyznaczono do pracy w Hospicjum Enghien w Paryżu, gdzie pozostała do końca życia. Zajmowała się przygotowywaniem posiłków w kuchni, uprawiała ogród, opiekowała się oborą, kurnikiem i gołębnikiem, była furtianką, troszczyła się o bieliznę i odzież podopiecznych. Całe życie upłynęło jej w całkowitym ukryciu.
Zmarła 31 grudnia 1876 r. Podczas pogrzebu już ogłoszono, że to ona została zaszczycona objawieniami Maryi Niepokalanej i wielokrotnie powtarzano wezwanie umieszczone na Cudownym Medaliku: „O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”.

Popularne posty z tego bloga

Relacja z Bysławka

Arka Noego